Што не дазволена - тое забаронена. Грамадзянскую супольнасць у Беларусі прымушаюць сціхнуць

У гэтым дакладзе аглядаецца стан правоў на свабоду  мірных сходаў і асацыяцый у Беларусі і фіксуюцца  парушэнні гэтых правоў у адносінах да праваабаронцаў,  прафсаюзных і экалагічных актывістаў, а таксама  лезбіянак, геяў, бісексуалаў і трансгендэраў.
   Актывісты грамадзянскай супольнасці ў Беларусі  пастаянна сутыкаюцца з бюракратычнымі перашкодамі,  запалохваннямі і пераследам. Любая форма грамадскага  дзеяння, нават пікет аднаго чалавека, патрабуе дазволу,  які рэдка даецца, і мірным дэманстрантам пагражае  штраф або турэмнае зняволенне. Чатыры чалавекі  застаюцца ў турме і працоўных калоніях у сувязі з іх  удзелам у асноўным мірнай дэманстрацыі ў снежні 2010  года.
  Абмежавальнае заканадаўства і яго прымяненне  пазбаўляе, людзей і НДА ў Беларусі магчымасці  дапамагаць тым, хто ў нядолі, і ўносіць пазітыўны ўклад у  сваю мясцовую грамаду, грамадства ў цэлым і ў  дзяржаўную палітыку.
  У дакладзе прыводзяцца рэкамендацыі па зменах  заканадаўства і практыкі, якія могуць дапамагчы ўраду  Беларусі выканаць свае міжнародныя абавязацельствы  па правах чалавека, у прыватнасці, у дачыненні да  забеспячэння права на свабоду мірных сходаў і  асацыяцый.